Summer in Siam: Bangkok!

De klok slaat één uur als we het vliegtuig uit lopen en de douane ons met 30 dagen visumvrijstelling Thailand binnen laat. We pinnen een pakje Thaise Baht en nemen de skytrain naar het hart van de metropool Bangkok. De metro en skytrain in Bangkok zijn nieuw en er zijn in totaal maar drie lijnen die vooral zakelijke wijken met elkaar verbinden. We hijsen onze backpacks op onze rug en beginnen aan een tochtje Bangkok, een uurtje lopen richting Khao San Road. Een paar straten verderop vinden we een leuk guesthouse: The Flapping Duck. Vonden we na The Sparkling Turtle in Kathmandu wel toepasselijk.

De eerste volle dag Bangkok besteden we aan de bling bling van het Grand Palace en Wat Pho. Nadat Ayutthaya en Thonburi als hoofdstad van Siam fungeerden, bouwde koning Rama I in 1785 het Grand Palace en een bizar complex van grote indrukwekkend versierde tempels op de oostelijke oever van Bangkok als hoofdstad van Thailand. De temperatuur heeft de grootste moeite om ’s nachts onder de 30 graden te duiken, dus wij hebben minstens net zoveel moeite ons gepast te kleden voor een dagje tempels kijken. Eenmaal aangekomen bij het Grand Palace worden we vriendelijk verzocht een passende outfit aan te trekken die gratis te lenen is: lange broek en bedekte schouders. Urenlang dwalen we verblind door het bladgoud, spiegeltjes en edelsteentjes langs de prachtige bouwwerken om uitendelijk het paleis te bereiken. Bij Wat Pho zouden we dat nog eens dunnetjes over doen, al vinden we Wat Pho een stukje ingetogener en stijlvoller.

Heel Thailand is in de ban van de verjaardag van prinses Sirindhorn, die tijdens ons verblijf in Bangkok 60 zou worden. Meer dan de helft van de locals loopt al dagen in een paars shirt en alle overheidsgebouwen, scholen en grote winkels zijn passend versierd. Als we de wijk Dusit bezoeken merken we de impact van het hele gebeuren pas echt. De belangrijkste wegen zijn afgezet en een ontelbaar aantal podia, winkels en kraampjes verreizen in de straten, koningsdag-gevoel in Bangkok! Grappig detail is dat er op alle openbare plekken in de hoofdstat om 9 uur in de ochtend en om 6 uur in de avond het volkslied klingt, iedereen blijft of gaat staan en de thaise vlag wordt gehesen danwel gestreken. Later in de middag besluiten we Phu Kao Thong te beklimmen voor een mooi uitzicht over Bangkok. De stad kent geen duidelijk centrum en woonwijken en hoge kantoorgebouwen lijken op willekeurige plekken uit de grond te schieten met een unieke skyline tot gevolg.

Onze laatste dag in Bangkok besluiten we te benutten om alvast een treinkaartje te reserveren voor de eerste etappe van de Death Railway richting Kanchanaburi. In Bangkok maken boten een belangrijk deel uit van het openbaar vervoer en de expressboot brengt ons binnen enkele minuten richting het station, waarna we de rest van de dag doorbrengen in de bonte luidruchtige steegjes van Chinatown.

Nog één avondje pad thai, springrols en changbeer op Khao San Road voordat de trein vertrekt richting The bridge over the river Kwai, Kanchanaburi.